top of page

‘​In de uitvaartbranche draait het om emotie’​



Enige tijd geleden heeft Annechien Willering het ondernemersverhaal van Anna opgetekend. Bureau APS is, zoals vele bedrijven in de uitvaartbranche, geboren uit persoonlijke ervaringen. Dat is in onze branche al lang geen USP meer, maar wel onze dagelijkse drive. Benieuwd naar de motivatie achter onze creatieve concepten? Lees dan het artikel. 

2019: Jaar van de ondernemende Annes. Iedere maand maak ik een naamgenoot met een bedrijf zichtbaar. Anna Speksnijder (26) bijt het spits af. Ze runt een succesvol bedrijf in uitvaartcommunicatie; Bureau APS. De frustratie die ze ervoer bij het overlijden van haar vader, heeft hier alles mee te maken. “Op jonge leeftijd maakte ik al veel uitvaarten mee binnen mijn familie”, zegt Anna. “Ik ben een nakomeling, dus mijn ouders waren al wat ouder toen ik werd geboren. Ook mijn ooms, tantes en opa en oma’s waren dus niet meer de jongsten. Als kind leek het wel of iedereen om me heen doodging.”

Doodziek Het dieptepunt komt als haar vader sterft. Anna is dan nog maar zestien jaar oud. “Ik adoreerde mijn vader, ik was echt papa’s meisje. Mijn vader heeft twintig jaar in de haven gewerkt en was een grote sterke vent. Als hij binnenkwam vulde hij de ruimte met zijn charme en humor, in mijn ogen was hij onaantastbaar.” Wat Anna dan nog niet weet, is dat haar vader ernstig ziek is. “Op een dag snoeide mijn vader een boom op ons terras”, vertelt ze. “Halverwege ging hij naar binnen om uit te rusten. Dat was niets voor hem. Ik besefte dat er iets goed mis was. Kort hierna vertelde mijn vader dat hij ongeneeslijk ziek was. Drie maanden later stierf hij.” Anna is even stil, dan zegt ze: “Weet je wat ik zo erg vind? Ik heb mijn vader alleen gekend als papa, niet als mens. Als je volwassen wordt, leer je je ouders op een andere manier kennen en waarderen. Dat ik mijn vader niet op die manier ken en hij geen idee heeft hoe mijn leven er nu uitziet, is een groot gemis.” Geen enkele rol Na zijn dood moet de uitvaart geregeld worden. “De uitvaartondernemer deed zijn werk goed”, vervolgt Anna, “maar mijn familie betrok me nergens bij. Ik kreeg geen enkele rol omdat ik te jong zou zijn. Je vader verliezen is al heftig. Als je dan ook nog eens niet mag spreken, niet je eigen rituelen mag uitvoeren of mag meebeslissen over de steen op het graf… dat laat een litteken achter. Mijn vaders uitvaart is alles geweest wat het niet had mogen zijn. Op zijn graf staat nu een steen met alleen zijn naam, ik had hem zo veel meer willen geven. Hij betekende namelijk zo veel meer voor mij.” Diepste irritatie “Het missen van mijn eigenheid in deze periode is de grondslag van mijn bedrijf”, legt Anna uit. “Mijn werk is geboren uit deze gebeurtenis. Tijdens mijn studie mediastyling ging ik op zoek naar mijn diepste irritatie en donkerste stuk en kwam uit bij het overlijden van mijn vader. Hier moest ik iets mee, realiseerde ik me. Om die reden ging ik stagelopen bij een uitvaartbedrijf. Het viel me tijdens mijn onderzoek naar de branche op dat relatief veel ondernemingen in de uitvaart communiceren zonder de juiste emotie, dat raakte me. In deze branche draait het juist om emotie! Dat wist ik zelf maar al te goed.” Anna doet onderzoek naar de uitvaartbranche en behaalt haar bachelor. Al snel komen de eerste opdrachten. “Ik onderhield facebookpagina’s voor ondernemers in de uitvaartbranche, deed interviews met klanten en maakte websites. Veel was nieuw voor me, maar ik deed het gewoon. Dit was de start van Bureau APS.” Bureau APS “Met Bureau APS ondersteunen we bedrijven in de uitvaartbranche in hun communicatie en marketing”, vertelt Anna. “We werken voor prachtige bedrijven zoals kistenleveranciers, familiebedrijven, grote verzekeraars, maar ook voor de eenpitter die net van de opleiding afkomt. Alles wat we doen is maatwerk. Of we nou een magazine, mediacampagne of fotoshoot maken, het moet passen bij de doelgroep en de identiteit van het bedrijf.” De dood is er altijd Anna heeft heel veel respect voor haar klanten. “De dood is altijd aanwezig en laat niet op zich wachten. Onze klanten gaan ’s nachts door en ze hebben vaak geen kerst en Oud en Nieuw, maar werken. Keihard. Samen met hen gaan we vol voor hun klant. Als wij daarvoor weekenden moeten doorwerken, dan doen we dat met liefde. Het voelt goed om namens onze klanten de consument te laten zien wat er allemaal mogelijk is. De tijd dat mensen volgzaam achter uitvaartondernemers aanliepen, is voorbij. Het is aan ons om de vele mogelijkheden die de branche te bieden heeft naar buiten te brengen.” Traditionele aula Mensen afscheid laten nemen op een manier die bij hen past, dat is waar Anna voor staat. “Een kopje koffie met een stukje cake in een traditionele aula is prima, zo lang je er zelf voor kiest. Maar niet omdat het nou eenmaal zo hoort of omdat je niet weet wat er allemaal te koop is. Ik vind dat iedere betrokkene de mogelijkheid moet hebben op eigen wijze afscheid te nemen. Er is zo veel mogelijk! Als je weet wat je opties zijn, dan maak je bewustere keuzes. Ik geloof heel erg in de kracht van een persoonlijke uitvaart, hoe groot of intiem ook. Dit had destijds voor mij zo veel kunnen betekenen.”

bottom of page